Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

 
Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

Duygu geçişleri, beden hakimiyeti ve güzel sesiyle belleklerimize kazındı Ezgi H. Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor. Oyunda Mavi de o günleri anlatıyor, gözleri yaşlı. Dut ve kiraz ağaçlarını, bahçeli evleri. Ranta kurban gittiler tabii ki hepsi. Hoş, aslında bugün de çok açık bir havada değiliz ya. . . . . Oyunda Mavi’yi Ezgi Hüyükpınar Erarslan canlandırıyor. . Geçmiş ile bugüne yolculuk yapan Mavi’nin öyküsü aslında hepimizin hikâyesi. Bu ülkenin aydınlık insanları ve bu ülkenin yüreği karanlık insanları. ” Ülkemin aydınlık insanları ve yüreği karanlık insanları. ZOR YILLARYıl 12 Mart 1995 günü akşam saatlerinde İstanbul’da Alevi vatandaşların çoğunlukta yaşadığı Gazi Mahallesi’ndeki dört kahvehane ve bir pastane aynı anda kimliği belirsiz kişilerce bir taksiden otomatik silahlarla açılan ateşle taranmış. Sınavı hiç bitmeyen aydınlık insanların, gericilerden neler çektiğini mesela. Peki, bu 90’lı yıllar gerçekten tatlı bir rüya mıydı yoksa bitmek bilmeyen bir kâbus mu? 90’lı yıllar benim çocukluğum. Çok başarılı bir metin ve dikkat çeken bir oyunculuk seyrettik. . . . . Günümüzde başlayan oyunda idealist bir oyuncunun yaşamına tanıklık ediyoruz. . Ve ölenler, yaralananlar. . Erarslan’ın başarılı oyunculuğu. . Ben ortaokula gidiyordum ama dün gibi hatırlıyorum bu vahşeti. Yaklaşık 85 dakika ve tek perde. Sonra “Tetris”, “Alf”, “Süper Baba”, “Çarkıfelek”, “İkinci Bahar”, “Cartel” ve diğerleri. . . Her iyi ve kötü zamanları dün gibi hatırladığım çocukluğuma gitmek ne iyi geldi. RANTA KURBAN GİDENLER“Ben Eskiden çok Ünlüydüm” adlı oyun ne çok şeyi hatırlattı bize. . Bir anda insanların ayrıştırıldığı o sisli günler geliyor gözümüzün önüne. . . . Ne diyor Mavi oyunda. . Ve şu cümle, yüreğime yüreğime vuruyor: “Arkadaşlarım ‘Alevilerin elinden yemek yenmez’ dedi, biz pismişiz, yemin ederim anne ben söylemedim Alevi olduğumuzu. . . Bu önyargıdan kurtulmamız için böyle oyunlara ihtiyacımız var. . . . Bu hikâye hepimizin hikâyesi, Mavi anlatıyor sahneden, kaçırmayın!",Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor",. Oyunun kahramanı Mavi. ” En yakın arkadaşları Esra ve Feyza için bir anda “öteki” oluvermişti Mavi. “Korku, dehşet bulaşıcı bir hastalık gibiydi aslında. BAŞARILI BİR METİNTek kişilik oyunlar bizi ilk başta biraz korkutuyor.

Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

“Korku, dehşet bulaşıcı bir hastalık gibiydi aslında. Ne diyor Mavi oyunda. . ” Ülkemin aydınlık insanları ve yüreği karanlık insanları. Erarslan’ın başarılı oyunculuğu. Ve şu cümle, yüreğime yüreğime vuruyor: “Arkadaşlarım ‘Alevilerin elinden yemek yenmez’ dedi, biz pismişiz, yemin ederim anne ben söylemedim Alevi olduğumuzu. . Bir anda insanların ayrıştırıldığı o sisli günler geliyor gözümüzün önüne. Yaklaşık 85 dakika ve tek perde. ” En yakın arkadaşları Esra ve Feyza için bir anda “öteki” oluvermişti Mavi. Günümüzde başlayan oyunda idealist bir oyuncunun yaşamına tanıklık ediyoruz. Sonra “Tetris”, “Alf”, “Süper Baba”, “Çarkıfelek”, “İkinci Bahar”, “Cartel” ve diğerleri. . . Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor. Oyunda Mavi de o günleri anlatıyor, gözleri yaşlı. Peki, bu 90’lı yıllar gerçekten tatlı bir rüya mıydı yoksa bitmek bilmeyen bir kâbus mu? 90’lı yıllar benim çocukluğum. Ve ölenler, yaralananlar. Bu önyargıdan kurtulmamız için böyle oyunlara ihtiyacımız var. . . Bu ülkenin aydınlık insanları ve bu ülkenin yüreği karanlık insanları. Duygu geçişleri, beden hakimiyeti ve güzel sesiyle belleklerimize kazındı Ezgi H. Sınavı hiç bitmeyen aydınlık insanların, gericilerden neler çektiğini mesela. RANTA KURBAN GİDENLER“Ben Eskiden çok Ünlüydüm” adlı oyun ne çok şeyi hatırlattı bize. . . . Oyunun kahramanı Mavi. Her iyi ve kötü zamanları dün gibi hatırladığım çocukluğuma gitmek ne iyi geldi. . Dut ve kiraz ağaçlarını, bahçeli evleri. Oyunda Mavi’yi Ezgi Hüyükpınar Erarslan canlandırıyor. . . ZOR YILLARYıl 12 Mart 1995 günü akşam saatlerinde İstanbul’da Alevi vatandaşların çoğunlukta yaşadığı Gazi Mahallesi’ndeki dört kahvehane ve bir pastane aynı anda kimliği belirsiz kişilerce bir taksiden otomatik silahlarla açılan ateşle taranmış. . Hoş, aslında bugün de çok açık bir havada değiliz ya. Ben ortaokula gidiyordum ama dün gibi hatırlıyorum bu vahşeti. . Bu hikâye hepimizin hikâyesi, Mavi anlatıyor sahneden, kaçırmayın!",Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor",. BAŞARILI BİR METİNTek kişilik oyunlar bizi ilk başta biraz korkutuyor. . Çok başarılı bir metin ve dikkat çeken bir oyunculuk seyrettik. . . . . . Geçmiş ile bugüne yolculuk yapan Mavi’nin öyküsü aslında hepimizin hikâyesi. Ranta kurban gittiler tabii ki hepsi. . . . .