Ali Sirmen: Kader mi?

Çünkü Atatürk resmini takmayı reddedenlerle bu hareketi kınayanlar aynı yaptırıma uğruyorlar. Bu gibi durumlarda hep isyanla karışık olan şunu soruyorum: “Bu kadar hamakat, bu kadar vurdumduymazlık, bu kadar gaddarlık, bu kadar hak tanımazlık, bu kadar sevgisizlik kader mi?”***Kaç yıl oluyor, Bayburt’ta yedek subay askerliğimi yapıyorum. Haldun Solmaztürk olayın pek sıradan olmadığını söyledi. ",. Gerçekten de üzerinde ciddiyetle durulması gereken bir olayla karşı karşıyayız. Ona iki kişi daha katılıyor. Tahsin’i de daha yeni kaybetmişiz. Benim de yine böyle bir Temel fıkram var: Temel yolda yürürken bir yandan da gazetesine bakıyor. . Bir şey olmaz evelallah!Hem de kaza dediğin nedir ki? Kaza kader. Tarikat ve cemaatler TSK’nin başında bir kader midir, değil midir hep beraber göreceğiz. . Dayadım tabancayı kafasına. Tabii şoförün kulağını büküyorlar: “Aman dikkat et, geçenlerde Tahsin’in başına geleni unutma! İki de çocuk bıraktı arkasında. ***Gerçekten de kararı anlamak mümkün değildir. Olacağı varsa olur. Devlet de bunları isteyenlere peşkeş çekmeye hazır. Aldım yanıma, başladı söylenmeye. Kafam iyice bozuk. Ve hemen yapıştırıyor: “Eyvah şimdi düşeceğim. Şimdiye kadar konuştuklarımızın hepsi boşa gittiğine göre bari konuşmayalım ve canımız sıkılmasın. Onların bu davranışını yadırgayan dört arkadaşı daha tartışmaya katılıyorlar. Bayburt’tan çıkıp Ziganaları tırmanarak başlayan yolculuğumuz ilginç geçiyor. Yine televizyonda programları izlerken son günlerin en önde gelen tartışma konularından biri: Tarikatlar, cemaatler gözlerini milli eğitime, okullara dikmişler. Otobüsten bileti aldık. İleride bir muz kabuğu görüyor. Beni yedek teğmen olduğum için olsa gerek şoförün yanındaki mahalle aldılar. Bunlardan biri öneriyi reddediyor. Sevgili,5-6 Şubat gecelerini televizyonun başında Hatay, Malatya depreminin birinci yıldönümü görüntülerini izleyerek geçirdim. Yürek parçalayıcı ve insanın 21. Ve deprem hamakatın çaresizliği içindeki adam için değiştirilemez bir kader olarak kalıyor. Sordum:-Şimdi söyle ulan, kaza kader mi değil mi?Ama söyle Allah aşkına teğmenim, kaza kader mi değil mi?”Hadi söyle bakalım şimdi!. Şoför anlatmaya başlıyor: “Teğmenim benim bir sınıf arkadaşım var. Bir emir geldi İstanbul’a gideceğim. Geçen gün Samsun’a gidiyoruz. Kimse bir çıkar yolu gösteremiyor. Tuzla’da piyade okulunda bir törene gitmek için dışarı çıkmaya hazırlanan genç asteğmenlere Atatürk resmini yakalarına takmaları söyleniyor. Programa katılan Haldun Solmaztürk bu kararın son derece yadırgatıcı olduğunu söylüyor. Sonunda resmi takmak istemeyen bu üç kişiyle onların bu davranışını kınayan dört arkadaşı arasındaki tartışma soruşturma konusu oluyor. Sayıları üçe çıkıyor. Çektim arabayı sağa. Kimse bir umar tavsiye edemiyor. Hüzünleniyorum. İnatçı, dediğim dedik. ”Artık deprem konuşulmasından sıkıldım. Hangimiz hayatta böyle bir durumla karşılaşmadık? Şoför ulusal tepki koyuyor ortaya. Hepsi boş laf. Üçü resim takmak istemeyen, dördü de bunların o davranışına karşı çıkan olmak üzere yedi kişi hakkındaki karar şöyle oluyor: Yedi teğmenin de aynı suçtan TSK’den ihracına karar veriliyor. Sohbet ediyoruz. yüzyılda varabildiği zekâ, merhamet, diğerkâmlık, dürüstlük, sevgi ve anlayış düzeyi hakkında hem hüzünlendirecek hem de utanılacak duygularla başbaşa kalıyorum. ”Şoför bıçkın. Bu yine de dayatıyor, kaza kader değildir diye. Tartışmaya başlıyorlar. Geçenlerde yaşadığımız bir olayı emekli Tuğgeneral Haldun Solmaztürk bir programda anlattı.

Ali Sirmen: Kader mi?

Şoför anlatmaya başlıyor: “Teğmenim benim bir sınıf arkadaşım var. yüzyılda varabildiği zekâ, merhamet, diğerkâmlık, dürüstlük, sevgi ve anlayış düzeyi hakkında hem hüzünlendirecek hem de utanılacak duygularla başbaşa kalıyorum. Tuzla’da piyade okulunda bir törene gitmek için dışarı çıkmaya hazırlanan genç asteğmenlere Atatürk resmini yakalarına takmaları söyleniyor. Kimse bir umar tavsiye edemiyor. Tartışmaya başlıyorlar. Hangimiz hayatta böyle bir durumla karşılaşmadık? Şoför ulusal tepki koyuyor ortaya. Çünkü Atatürk resmini takmayı reddedenlerle bu hareketi kınayanlar aynı yaptırıma uğruyorlar. Devlet de bunları isteyenlere peşkeş çekmeye hazır. Sordum:-Şimdi söyle ulan, kaza kader mi değil mi?Ama söyle Allah aşkına teğmenim, kaza kader mi değil mi?”Hadi söyle bakalım şimdi!. Olacağı varsa olur. Beni yedek teğmen olduğum için olsa gerek şoförün yanındaki mahalle aldılar. . Dayadım tabancayı kafasına. Sevgili,5-6 Şubat gecelerini televizyonun başında Hatay, Malatya depreminin birinci yıldönümü görüntülerini izleyerek geçirdim. ***Gerçekten de kararı anlamak mümkün değildir. Bayburt’tan çıkıp Ziganaları tırmanarak başlayan yolculuğumuz ilginç geçiyor. Sohbet ediyoruz. Gerçekten de üzerinde ciddiyetle durulması gereken bir olayla karşı karşıyayız. Kimse bir çıkar yolu gösteremiyor. Ve deprem hamakatın çaresizliği içindeki adam için değiştirilemez bir kader olarak kalıyor. Üçü resim takmak istemeyen, dördü de bunların o davranışına karşı çıkan olmak üzere yedi kişi hakkındaki karar şöyle oluyor: Yedi teğmenin de aynı suçtan TSK’den ihracına karar veriliyor. Çektim arabayı sağa. Hüzünleniyorum. Sayıları üçe çıkıyor. Otobüsten bileti aldık. Programa katılan Haldun Solmaztürk bu kararın son derece yadırgatıcı olduğunu söylüyor. İnatçı, dediğim dedik. Geçen gün Samsun’a gidiyoruz. Tabii şoförün kulağını büküyorlar: “Aman dikkat et, geçenlerde Tahsin’in başına geleni unutma! İki de çocuk bıraktı arkasında. Aldım yanıma, başladı söylenmeye. Yürek parçalayıcı ve insanın 21. Geçenlerde yaşadığımız bir olayı emekli Tuğgeneral Haldun Solmaztürk bir programda anlattı. Şimdiye kadar konuştuklarımızın hepsi boşa gittiğine göre bari konuşmayalım ve canımız sıkılmasın. ",. ”Şoför bıçkın. İleride bir muz kabuğu görüyor. Yine televizyonda programları izlerken son günlerin en önde gelen tartışma konularından biri: Tarikatlar, cemaatler gözlerini milli eğitime, okullara dikmişler. Bu gibi durumlarda hep isyanla karışık olan şunu soruyorum: “Bu kadar hamakat, bu kadar vurdumduymazlık, bu kadar gaddarlık, bu kadar hak tanımazlık, bu kadar sevgisizlik kader mi?”***Kaç yıl oluyor, Bayburt’ta yedek subay askerliğimi yapıyorum. Ona iki kişi daha katılıyor. Bunlardan biri öneriyi reddediyor. . Benim de yine böyle bir Temel fıkram var: Temel yolda yürürken bir yandan da gazetesine bakıyor. Kafam iyice bozuk. Bu yine de dayatıyor, kaza kader değildir diye. Bir emir geldi İstanbul’a gideceğim. Tahsin’i de daha yeni kaybetmişiz. ”Artık deprem konuşulmasından sıkıldım. Sonunda resmi takmak istemeyen bu üç kişiyle onların bu davranışını kınayan dört arkadaşı arasındaki tartışma soruşturma konusu oluyor. Ve hemen yapıştırıyor: “Eyvah şimdi düşeceğim. Haldun Solmaztürk olayın pek sıradan olmadığını söyledi. Tarikat ve cemaatler TSK’nin başında bir kader midir, değil midir hep beraber göreceğiz. Bir şey olmaz evelallah!Hem de kaza dediğin nedir ki? Kaza kader. Onların bu davranışını yadırgayan dört arkadaşı daha tartışmaya katılıyorlar. Hepsi boş laf.