Ali Sirmen: Kader mi?

yüzyılda varabildiği zekâ, merhamet, diğerkâmlık, dürüstlük, sevgi ve anlayış düzeyi hakkında hem hüzünlendirecek hem de utanılacak duygularla başbaşa kalıyorum. Yürek parçalayıcı ve insanın 21. Tartışmaya başlıyorlar. Sevgili,5-6 Şubat gecelerini televizyonun başında Hatay, Malatya depreminin birinci yıldönümü görüntülerini izleyerek geçirdim. Bir şey olmaz evelallah!Hem de kaza dediğin nedir ki? Kaza kader. Otobüsten bileti aldık. Üçü resim takmak istemeyen, dördü de bunların o davranışına karşı çıkan olmak üzere yedi kişi hakkındaki karar şöyle oluyor: Yedi teğmenin de aynı suçtan TSK’den ihracına karar veriliyor. Sayıları üçe çıkıyor. Kafam iyice bozuk. İnatçı, dediğim dedik. Çünkü Atatürk resmini takmayı reddedenlerle bu hareketi kınayanlar aynı yaptırıma uğruyorlar. Programa katılan Haldun Solmaztürk bu kararın son derece yadırgatıcı olduğunu söylüyor. Çektim arabayı sağa. Dayadım tabancayı kafasına. Onların bu davranışını yadırgayan dört arkadaşı daha tartışmaya katılıyorlar. Gerçekten de üzerinde ciddiyetle durulması gereken bir olayla karşı karşıyayız. Ve hemen yapıştırıyor: “Eyvah şimdi düşeceğim. Beni yedek teğmen olduğum için olsa gerek şoförün yanındaki mahalle aldılar. Sordum:-Şimdi söyle ulan, kaza kader mi değil mi?Ama söyle Allah aşkına teğmenim, kaza kader mi değil mi?”Hadi söyle bakalım şimdi!. Aldım yanıma, başladı söylenmeye. Hepsi boş laf. . Tuzla’da piyade okulunda bir törene gitmek için dışarı çıkmaya hazırlanan genç asteğmenlere Atatürk resmini yakalarına takmaları söyleniyor. Kimse bir umar tavsiye edemiyor. ***Gerçekten de kararı anlamak mümkün değildir. Tarikat ve cemaatler TSK’nin başında bir kader midir, değil midir hep beraber göreceğiz. Bir emir geldi İstanbul’a gideceğim. Şoför anlatmaya başlıyor: “Teğmenim benim bir sınıf arkadaşım var. Bayburt’tan çıkıp Ziganaları tırmanarak başlayan yolculuğumuz ilginç geçiyor. Ona iki kişi daha katılıyor. ",. Yine televizyonda programları izlerken son günlerin en önde gelen tartışma konularından biri: Tarikatlar, cemaatler gözlerini milli eğitime, okullara dikmişler. Bu gibi durumlarda hep isyanla karışık olan şunu soruyorum: “Bu kadar hamakat, bu kadar vurdumduymazlık, bu kadar gaddarlık, bu kadar hak tanımazlık, bu kadar sevgisizlik kader mi?”***Kaç yıl oluyor, Bayburt’ta yedek subay askerliğimi yapıyorum. İleride bir muz kabuğu görüyor. Geçenlerde yaşadığımız bir olayı emekli Tuğgeneral Haldun Solmaztürk bir programda anlattı. Tabii şoförün kulağını büküyorlar: “Aman dikkat et, geçenlerde Tahsin’in başına geleni unutma! İki de çocuk bıraktı arkasında. Benim de yine böyle bir Temel fıkram var: Temel yolda yürürken bir yandan da gazetesine bakıyor. Bu yine de dayatıyor, kaza kader değildir diye. Şimdiye kadar konuştuklarımızın hepsi boşa gittiğine göre bari konuşmayalım ve canımız sıkılmasın. Sohbet ediyoruz. Tahsin’i de daha yeni kaybetmişiz. Hüzünleniyorum. Olacağı varsa olur. Devlet de bunları isteyenlere peşkeş çekmeye hazır. Kimse bir çıkar yolu gösteremiyor. Sonunda resmi takmak istemeyen bu üç kişiyle onların bu davranışını kınayan dört arkadaşı arasındaki tartışma soruşturma konusu oluyor. Haldun Solmaztürk olayın pek sıradan olmadığını söyledi. Ve deprem hamakatın çaresizliği içindeki adam için değiştirilemez bir kader olarak kalıyor. Geçen gün Samsun’a gidiyoruz. Bunlardan biri öneriyi reddediyor. ”Şoför bıçkın. ”Artık deprem konuşulmasından sıkıldım. Hangimiz hayatta böyle bir durumla karşılaşmadık? Şoför ulusal tepki koyuyor ortaya. .

Ali Sirmen: Kader mi?

. Bunlardan biri öneriyi reddediyor. Beni yedek teğmen olduğum için olsa gerek şoförün yanındaki mahalle aldılar. Şimdiye kadar konuştuklarımızın hepsi boşa gittiğine göre bari konuşmayalım ve canımız sıkılmasın. Sonunda resmi takmak istemeyen bu üç kişiyle onların bu davranışını kınayan dört arkadaşı arasındaki tartışma soruşturma konusu oluyor. ",. Çünkü Atatürk resmini takmayı reddedenlerle bu hareketi kınayanlar aynı yaptırıma uğruyorlar. Sohbet ediyoruz. Otobüsten bileti aldık. Sevgili,5-6 Şubat gecelerini televizyonun başında Hatay, Malatya depreminin birinci yıldönümü görüntülerini izleyerek geçirdim. Şoför anlatmaya başlıyor: “Teğmenim benim bir sınıf arkadaşım var. İnatçı, dediğim dedik. ***Gerçekten de kararı anlamak mümkün değildir. Yürek parçalayıcı ve insanın 21. Kimse bir umar tavsiye edemiyor. . Tarikat ve cemaatler TSK’nin başında bir kader midir, değil midir hep beraber göreceğiz. Sayıları üçe çıkıyor. Geçenlerde yaşadığımız bir olayı emekli Tuğgeneral Haldun Solmaztürk bir programda anlattı. Bayburt’tan çıkıp Ziganaları tırmanarak başlayan yolculuğumuz ilginç geçiyor. Ve deprem hamakatın çaresizliği içindeki adam için değiştirilemez bir kader olarak kalıyor. Bu gibi durumlarda hep isyanla karışık olan şunu soruyorum: “Bu kadar hamakat, bu kadar vurdumduymazlık, bu kadar gaddarlık, bu kadar hak tanımazlık, bu kadar sevgisizlik kader mi?”***Kaç yıl oluyor, Bayburt’ta yedek subay askerliğimi yapıyorum. Dayadım tabancayı kafasına. Çektim arabayı sağa. Geçen gün Samsun’a gidiyoruz. Haldun Solmaztürk olayın pek sıradan olmadığını söyledi. Devlet de bunları isteyenlere peşkeş çekmeye hazır. Hangimiz hayatta böyle bir durumla karşılaşmadık? Şoför ulusal tepki koyuyor ortaya. Tuzla’da piyade okulunda bir törene gitmek için dışarı çıkmaya hazırlanan genç asteğmenlere Atatürk resmini yakalarına takmaları söyleniyor. Bir şey olmaz evelallah!Hem de kaza dediğin nedir ki? Kaza kader. Benim de yine böyle bir Temel fıkram var: Temel yolda yürürken bir yandan da gazetesine bakıyor. Onların bu davranışını yadırgayan dört arkadaşı daha tartışmaya katılıyorlar. Bir emir geldi İstanbul’a gideceğim. Ona iki kişi daha katılıyor. Hepsi boş laf. Aldım yanıma, başladı söylenmeye. Tahsin’i de daha yeni kaybetmişiz. İleride bir muz kabuğu görüyor. Tartışmaya başlıyorlar. ”Şoför bıçkın. Sordum:-Şimdi söyle ulan, kaza kader mi değil mi?Ama söyle Allah aşkına teğmenim, kaza kader mi değil mi?”Hadi söyle bakalım şimdi!. Kimse bir çıkar yolu gösteremiyor. Kafam iyice bozuk. Olacağı varsa olur. Üçü resim takmak istemeyen, dördü de bunların o davranışına karşı çıkan olmak üzere yedi kişi hakkındaki karar şöyle oluyor: Yedi teğmenin de aynı suçtan TSK’den ihracına karar veriliyor. ”Artık deprem konuşulmasından sıkıldım. yüzyılda varabildiği zekâ, merhamet, diğerkâmlık, dürüstlük, sevgi ve anlayış düzeyi hakkında hem hüzünlendirecek hem de utanılacak duygularla başbaşa kalıyorum. Bu yine de dayatıyor, kaza kader değildir diye. Ve hemen yapıştırıyor: “Eyvah şimdi düşeceğim. Tabii şoförün kulağını büküyorlar: “Aman dikkat et, geçenlerde Tahsin’in başına geleni unutma! İki de çocuk bıraktı arkasında. Hüzünleniyorum. Gerçekten de üzerinde ciddiyetle durulması gereken bir olayla karşı karşıyayız. Yine televizyonda programları izlerken son günlerin en önde gelen tartışma konularından biri: Tarikatlar, cemaatler gözlerini milli eğitime, okullara dikmişler. Programa katılan Haldun Solmaztürk bu kararın son derece yadırgatıcı olduğunu söylüyor.