“Racon bitmiştir”*

 
“Racon bitmiştir”* “Racon bitmiştir”*

Düşünsenize, kelimenin kendine has bir karizması var ve kullandığınız her cümleyi diğerlerinden bir “tık” daha özgül hale getirmeyi başarabiliyor. Hiç uzun uzadıya izah etmenize gerek kalmaz: “Bu durumu şu şu usul ve esaslara göre yapmamız gerekir. Ne demek istediğimi yalnızca sözcüklerle aşk yaşayan takıntılılar anlar…. Eğer siz bir toplumda güçlü, saygın, özgül ağırlığı olan bir karakter olarak anılmak istiyorsanız şayet, bunu kendini savunamayacak şekilde görevini yapan bir hakeme yumruk atarak yapamazsınız. “Racon” kelimesini çok severim. ” veya “Durumu layıkı ile yerine getirmemiz için takınılması gereken tavır budur. ” dersiniz ve bunun ne anlama geldiğini herkes bilir. ” gibi ifadelerle hem kendinizi hem de karşınızdaki yormak yerine “Bu işin raconu budur. İş hayatında da kullansanız sırtımaz gündelik dilde de. Böyle kelimelere ayrı bir ilgim var. Ülkedeki her kesim tarafından genel kabul görmüş nadir kelimelerden biridir.

“Racon bitmiştir”*

” gibi ifadelerle hem kendinizi hem de karşınızdaki yormak yerine “Bu işin raconu budur. “Racon” kelimesini çok severim. İş hayatında da kullansanız sırtımaz gündelik dilde de. ” veya “Durumu layıkı ile yerine getirmemiz için takınılması gereken tavır budur. ” dersiniz ve bunun ne anlama geldiğini herkes bilir. Böyle kelimelere ayrı bir ilgim var. Ülkedeki her kesim tarafından genel kabul görmüş nadir kelimelerden biridir. Eğer siz bir toplumda güçlü, saygın, özgül ağırlığı olan bir karakter olarak anılmak istiyorsanız şayet, bunu kendini savunamayacak şekilde görevini yapan bir hakeme yumruk atarak yapamazsınız. Hiç uzun uzadıya izah etmenize gerek kalmaz: “Bu durumu şu şu usul ve esaslara göre yapmamız gerekir. Ne demek istediğimi yalnızca sözcüklerle aşk yaşayan takıntılılar anlar…. Düşünsenize, kelimenin kendine has bir karizması var ve kullandığınız her cümleyi diğerlerinden bir “tık” daha özgül hale getirmeyi başarabiliyor.