“Racon bitmiştir”*

 
“Racon bitmiştir”* “Racon bitmiştir”*

İş hayatında da kullansanız sırtımaz gündelik dilde de. “Racon” kelimesini çok severim. Ülkedeki her kesim tarafından genel kabul görmüş nadir kelimelerden biridir. Düşünsenize, kelimenin kendine has bir karizması var ve kullandığınız her cümleyi diğerlerinden bir “tık” daha özgül hale getirmeyi başarabiliyor. Ne demek istediğimi yalnızca sözcüklerle aşk yaşayan takıntılılar anlar…. Hiç uzun uzadıya izah etmenize gerek kalmaz: “Bu durumu şu şu usul ve esaslara göre yapmamız gerekir. ” gibi ifadelerle hem kendinizi hem de karşınızdaki yormak yerine “Bu işin raconu budur. ” veya “Durumu layıkı ile yerine getirmemiz için takınılması gereken tavır budur. ” dersiniz ve bunun ne anlama geldiğini herkes bilir. Eğer siz bir toplumda güçlü, saygın, özgül ağırlığı olan bir karakter olarak anılmak istiyorsanız şayet, bunu kendini savunamayacak şekilde görevini yapan bir hakeme yumruk atarak yapamazsınız. Böyle kelimelere ayrı bir ilgim var.

“Racon bitmiştir”*

“Racon” kelimesini çok severim. ” gibi ifadelerle hem kendinizi hem de karşınızdaki yormak yerine “Bu işin raconu budur. Hiç uzun uzadıya izah etmenize gerek kalmaz: “Bu durumu şu şu usul ve esaslara göre yapmamız gerekir. İş hayatında da kullansanız sırtımaz gündelik dilde de. ” veya “Durumu layıkı ile yerine getirmemiz için takınılması gereken tavır budur. Böyle kelimelere ayrı bir ilgim var. Düşünsenize, kelimenin kendine has bir karizması var ve kullandığınız her cümleyi diğerlerinden bir “tık” daha özgül hale getirmeyi başarabiliyor. Ne demek istediğimi yalnızca sözcüklerle aşk yaşayan takıntılılar anlar…. Ülkedeki her kesim tarafından genel kabul görmüş nadir kelimelerden biridir. ” dersiniz ve bunun ne anlama geldiğini herkes bilir. Eğer siz bir toplumda güçlü, saygın, özgül ağırlığı olan bir karakter olarak anılmak istiyorsanız şayet, bunu kendini savunamayacak şekilde görevini yapan bir hakeme yumruk atarak yapamazsınız.