Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

. . Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor. Ve ölenler, yaralananlar. BAŞARILI BİR METİNTek kişilik oyunlar bizi ilk başta biraz korkutuyor. Ne diyor Mavi oyunda. . Duygu geçişleri, beden hakimiyeti ve güzel sesiyle belleklerimize kazındı Ezgi H. . . ZOR YILLARYıl 12 Mart 1995 günü akşam saatlerinde İstanbul’da Alevi vatandaşların çoğunlukta yaşadığı Gazi Mahallesi’ndeki dört kahvehane ve bir pastane aynı anda kimliği belirsiz kişilerce bir taksiden otomatik silahlarla açılan ateşle taranmış. Dut ve kiraz ağaçlarını, bahçeli evleri. Çok başarılı bir metin ve dikkat çeken bir oyunculuk seyrettik. . . . Ve şu cümle, yüreğime yüreğime vuruyor: “Arkadaşlarım ‘Alevilerin elinden yemek yenmez’ dedi, biz pismişiz, yemin ederim anne ben söylemedim Alevi olduğumuzu. Günümüzde başlayan oyunda idealist bir oyuncunun yaşamına tanıklık ediyoruz. ” En yakın arkadaşları Esra ve Feyza için bir anda “öteki” oluvermişti Mavi. . Yaklaşık 85 dakika ve tek perde. . Oyunda Mavi’yi Ezgi Hüyükpınar Erarslan canlandırıyor. Bu ülkenin aydınlık insanları ve bu ülkenin yüreği karanlık insanları. “Korku, dehşet bulaşıcı bir hastalık gibiydi aslında. . Peki, bu 90’lı yıllar gerçekten tatlı bir rüya mıydı yoksa bitmek bilmeyen bir kâbus mu? 90’lı yıllar benim çocukluğum. . Sonra “Tetris”, “Alf”, “Süper Baba”, “Çarkıfelek”, “İkinci Bahar”, “Cartel” ve diğerleri. Ranta kurban gittiler tabii ki hepsi. Oyunda Mavi de o günleri anlatıyor, gözleri yaşlı. . . . . Geçmiş ile bugüne yolculuk yapan Mavi’nin öyküsü aslında hepimizin hikâyesi. . ” Ülkemin aydınlık insanları ve yüreği karanlık insanları. Ben ortaokula gidiyordum ama dün gibi hatırlıyorum bu vahşeti. RANTA KURBAN GİDENLER“Ben Eskiden çok Ünlüydüm” adlı oyun ne çok şeyi hatırlattı bize. Sınavı hiç bitmeyen aydınlık insanların, gericilerden neler çektiğini mesela. . . . Bu önyargıdan kurtulmamız için böyle oyunlara ihtiyacımız var. . Erarslan’ın başarılı oyunculuğu. . Bir anda insanların ayrıştırıldığı o sisli günler geliyor gözümüzün önüne. Bu hikâye hepimizin hikâyesi, Mavi anlatıyor sahneden, kaçırmayın!",Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor",. . Her iyi ve kötü zamanları dün gibi hatırladığım çocukluğuma gitmek ne iyi geldi. Oyunun kahramanı Mavi. . Hoş, aslında bugün de çok açık bir havada değiliz ya.

Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

ZOR YILLARYıl 12 Mart 1995 günü akşam saatlerinde İstanbul’da Alevi vatandaşların çoğunlukta yaşadığı Gazi Mahallesi’ndeki dört kahvehane ve bir pastane aynı anda kimliği belirsiz kişilerce bir taksiden otomatik silahlarla açılan ateşle taranmış. . Her iyi ve kötü zamanları dün gibi hatırladığım çocukluğuma gitmek ne iyi geldi. . . Bu hikâye hepimizin hikâyesi, Mavi anlatıyor sahneden, kaçırmayın!",Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor",. Ben ortaokula gidiyordum ama dün gibi hatırlıyorum bu vahşeti. BAŞARILI BİR METİNTek kişilik oyunlar bizi ilk başta biraz korkutuyor. Bu önyargıdan kurtulmamız için böyle oyunlara ihtiyacımız var. Dut ve kiraz ağaçlarını, bahçeli evleri. ” Ülkemin aydınlık insanları ve yüreği karanlık insanları. Çok başarılı bir metin ve dikkat çeken bir oyunculuk seyrettik. . . Sınavı hiç bitmeyen aydınlık insanların, gericilerden neler çektiğini mesela. Ranta kurban gittiler tabii ki hepsi. Geçmiş ile bugüne yolculuk yapan Mavi’nin öyküsü aslında hepimizin hikâyesi. Ve ölenler, yaralananlar. Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor. . Günümüzde başlayan oyunda idealist bir oyuncunun yaşamına tanıklık ediyoruz. RANTA KURBAN GİDENLER“Ben Eskiden çok Ünlüydüm” adlı oyun ne çok şeyi hatırlattı bize. . ” En yakın arkadaşları Esra ve Feyza için bir anda “öteki” oluvermişti Mavi. . Sonra “Tetris”, “Alf”, “Süper Baba”, “Çarkıfelek”, “İkinci Bahar”, “Cartel” ve diğerleri. Duygu geçişleri, beden hakimiyeti ve güzel sesiyle belleklerimize kazındı Ezgi H. Hoş, aslında bugün de çok açık bir havada değiliz ya. . Peki, bu 90’lı yıllar gerçekten tatlı bir rüya mıydı yoksa bitmek bilmeyen bir kâbus mu? 90’lı yıllar benim çocukluğum. Erarslan’ın başarılı oyunculuğu. . . . Oyunda Mavi de o günleri anlatıyor, gözleri yaşlı. Bir anda insanların ayrıştırıldığı o sisli günler geliyor gözümüzün önüne. Ne diyor Mavi oyunda. Yaklaşık 85 dakika ve tek perde. . . . . . . Oyunda Mavi’yi Ezgi Hüyükpınar Erarslan canlandırıyor. . Oyunun kahramanı Mavi. Bu ülkenin aydınlık insanları ve bu ülkenin yüreği karanlık insanları. . . Ve şu cümle, yüreğime yüreğime vuruyor: “Arkadaşlarım ‘Alevilerin elinden yemek yenmez’ dedi, biz pismişiz, yemin ederim anne ben söylemedim Alevi olduğumuzu. “Korku, dehşet bulaşıcı bir hastalık gibiydi aslında. . . .