Zaman Nedir?

“Büyük patlama “öncesinde” ne uzay vardı ne de zaman' Richard A. Ayrıca başlangıçta bizim istatistiksel matematik dediğimiz sistem devrede. Bu sistem, gönderilen sinyalin yerini bulması için uydu ve yerdeki saatin eş zamanlı olması zorunludur, yoksa kullanılamaz. O kendi salınım, titreşim yaparak uzay dediğimiz kapsadığı alanını, kendi oluşturuyor. Öyle düz bir akış şeklinde değil tıpkı bir film şeridi şeklinde kare kare devam eder. Yani uzay olarak görülen şeyin içi boş değildir, çok seyreltikte de olsa enerji bulunan alanlardır. Zira dağ, taş, demir, çelik var olan her nesne atomlardan oluşur ve tüm atomlar, kuantumlardan oluşan yapısı gereği durmaksızın hareket halindedir. Bilindiği gibi zamana dördüncü boyut deniyor. Tabii bu yanlış bir değerlendirme olur. Zaten titreşim yani frekans, birim saniyedeki titreşim sayısıdır. Böylece yanındaki saat, dünyadaki saat ile eş zamanlı çalışmaya başladı. Konuya ödüllü fizik profesörü Richard Muller’den alıntıyla başlayalım. Önceki bölümün sonunda fizik yasalarının neler yaptığına geçmeden önce başlangıçta ki uzay zamanın özellikle zaman konusunun çok karmaşık ve şaşırtıcı bir oluşum olduğunu belirtmiştim. Bu da sinyallerin çıkış ve gideceği cihazların konumlarında kilometrelerce sapmaya sebep olur demektir. İşte enerjinin hareket için kullandığı bu hız aralıklarına zaman diyoruz. Yani telefon görüşmesi olamazdı. Burada doğal olarak aklınıza şu gelebilir; dağlar, taşlar kayalar vs. Bu durumda, hangi ölçekte olursa olsun, uzay denilen hacim ya da alan, aynı zamanda başı ve sonu arasında bir mesafeye sahiptir. Sonra bu cihazı dünyadaki takvim ve saate göre ayarladı. Bu mesafeleri frekans dediğimiz titreşimler oluşturuyor. Muller Şimdi, Zamanın fiziği S. Kısaca uçmakta iken donan kuş, tam düşerken donan taş, dalgalanan deniz hareket eden insanlar vs. Yani ortada uzay yoktur. O da bilime göre tüm evrende kesikli hareket eder. Ve tüm olgular, kendine özgü mesafelerde hareket ederek oluşur. e S. Dolayısıyla kuantum dünyasında hareket durmaz, durursa, zaman da durur. Yani zaman verilerek ölçülebiliyor. Bir süre sonra Tanrı geri geldi ve takvime baktı, takvim 2124 gösteriyordu yani aradan 100 yıl geçmişti. Çünkü kuantum alanları uzay oluştururken, bir şeyin içine girip kendine yer açmaya, sığmaya çalışmıyor. Özetlersek zamanı Einstein’in görelilik kuramından itibaren sabit bir şekilde akıp gitmediğini, kütle çekimi ve hıza göre değişken olduğunu biliyoruz. Tabi, hareket etmek demek, enerji harcamak demektir. Enerjinin harcanması ise süreç gerektirir. Ayrıca zaman, gündelik yaşamda da bir saatlik yol on dakikalık iş vs. Yani olaylar, enerjilerini, an, an dediğimiz kesikli aralıklarla değişim gösteriyor. InstagramXFacebookLinkedlnBu makalede öne sürülen fikir ve yaklaşımlar tamamıyla yazarlarının özgün düşünceleridir ve Onedio'nun editöryal politikasını yansıtmayabilir. Uzay ve zamanda yaşamıyoruz, uzay-zamanda yaşıyoruz. gibi milyonlarca, milyarlarca yıl sabit duran hareket etmeyen nesneler var ama zaman durmuyor diyebilirsiniz. gibi mesafe ve hareket süresi için de kullanılan bir unsurdur. Zamanın bu gerçekliğini, hepinizin kullandığı cep telefonları üzerinden bir örnek vererek anlatayım. ” Richard Muller a. Böylece dünyanın her yeriyle anında görüşebiliyoruz. Cep telefonları GPS (Global Positioning System) görelilik teorisinin zaman denklemlerini kullanarak çalışır. Eğer evrendeki zaman olaylardan bağımsız, kendiliğinden akıp geçen bir yapıda olsaydı, o zaman dünyadaki saat de, Tanrı’nın saatiyle aynı 100 yıl sonrasını göstermesi gerekirdi. Son olarak zaman ile ilgili bir başka özellik var. İyi de var olan her şey gibi, biz de doğup bir süre sonra yaşlanıyor ve ölüyoruz. Şimdi bu durumda dünyadaki zaman neyi gösterir? Cevap gayet basit: Dünyadaki takvim ve saat donduğu andan yani 20 Şubat 2024 saat on ikiden itibaren tekrar başlayacaktır. Sistemde her nesne kendi zamanını kendi içinde barındırıyor. Dolayısıyla önce uzay-zaman konusunu işleyelim sonra matematiğe devam edeceğiz. Zira kütle çekimi zamanı yavaşlatır. Dolayısıyla içinde bir şey olmadan uzay oluşamaz. Bu durum birçok deneyle de kanıtlanmıştır. g. Fizik yasaları evrende doğrusal akıp giden bir zaman yaratılmadığını söylüyor. Biliyorsunuz istatistik, nicelik yani sayılacak nesneler, doneler gerektiren bir matematik alanıdır. . Konuya iyi derecede aşina olmayanlar için burada da çok sürpriz yapılanmalar var. Hareket yoksa zaman da yoktur uzay da yoktur. Yine diyelim ki, bir süre sonra bir nedenle evrendeki hareketi durdurmaya karar verdi. 140Prof. Evrenin çalışan sisteminin temeli böyledir. Uzatmayalım, Tanrı evreni yeniden harekete geçirmek için düğmeye bastı. Evrendeki tüm uzay, enerjiden oluşmuş kuantum alanlardır. O anda tüm evren ve dünyada durmuş olan her şey kaldığı yerden harekete geçti. Her neyse, hepsine gelecek bölümde devam edeceğim. Zaman, diğer boyutların hepsine içkin olarak var. Dolayısıyla başlangıçta ortaya henüz sayacak bir şey çıkmamışken, bir nesne yokken, böyle bir sayısal sistemin kendinde içkin var olması veya tasarlanması da çok düşündürücüdür. Ancak bu boyut diğer boyutlardan ayrı olarak var olan bir boyut değildir. Önündeki cihaza baktı takvim 20 Şubat 2024 saat on ikiyi gösteriyordu ve düğmeye bastı. Eğer uydu ile dünyadaki saatlerde bu zaman farkı ayarlanmasaydı ne olurdu? O zaman yanı başınızda oturan arkadaşınıza telefon ettiğinizde bile gönderdiğiniz sinyal, arkadaşınızın telefonu on santim ötede olmasına rağmen onu asla bulamaz ve kontak kuramazdı. İşte bu nedenle önceki bölümde fizik yasaları, amiyane bir tabirle önünde bulduğu enerji dediğimiz hammaddeye bakıp, ortada hiçbir örneği yokken, uzay zaman gibi ilginç bir mekanizmayı ön görmesi veya tasarlaması müthiş bir sonuçtur dedim. Bu durum defalarca kanıtlanmıştır. Bu yüzden dünyadaki saatler yaklaşık yirmi kilometre yukarıdaki uydulardaki saatlerden günde 38 milisaniye daha geri kalır. Yani kendi oluşturdukları mesafeyi katederek yine kendi oluşturdukları zamanı da kullanmış oluyorlar. Ve her şey kendine özgü belli bir hız aralığında enerjiyi harcayabilir. Zira yukarıda da belirtiğim gibi en, boy, derinlik dediğimiz boyutlar başıyla sonu arasında kendi ölçeklerinde mesafelere sahipler. Uzayın dış çizgisi yoktur dedik. Konuyu özetlersek; evrende, bağımsız sabit bir hızda akıp giden zaman diye bir mevhum yok. Şimdi bu konuyu mümkün olduğu kadar anlaşılır bir şekilde açıklamaya çalışayım: Öncelikle, uzay bir boşluk değil, bir nesnedir. Bu yüzden NASA gönderilen uydulardaki saatlerin hızları yerdeki saatlerin hızına göre ayarlanmış, senkronize edilmiş olarak göndermiştir. İşte akıp geçen bir zaman olmadığı için hareket durunca zaman da durdu. O anda tüm evrende hareket dondu, fizik yapı tamamen durdu. 140. Ancak arada şu fark vardır, şişirilmemiş balon içi boş olsa da hala nesnedir ama içi boş uzayın nesnesi yok demektir. Biz bu içinde enerji olan alanların kapsadığı dış sınırlarına hacim ya da uzay diyoruz. Peki aradan geçen bu aylar yıllar nedir? Kendiliğinden geçen bir zaman yoksa, bizim bu deneyimlediğimiz süre nedir?Bu bölüme kadar hep evrenin bigbang öncesi durumlarındaki birçok bilinmezler veya cevapsız soruları işledim ve yasaların nasıl var olup da bu evreni oluşturabildiğine dikkat çektim. Muller’in söylediği şey, uzay ve zaman biri birinden ayrı iki şey değil, birleşik özelliklerdir. “Uzay ve zaman, görelilikle birbirine bağlanır. Evrendeki zamanın durumu budur. tamamı atomlarına kadar donmuş her şey o anda çalışmaya başladılar. Nokta dahil, Planck uzunluğu kapsamında olan tüm nesneler yapılarında mesafe barındır. Buna bir benzetme yaparsak; şişirilmemiş boş balonla, şişirilmiş içi dolu balonun durumuna benzetilebilir. Şimdi artık doğa yasalarının eş deyişle fizik yasalarının bigbang anı ve hemen sonrası durumuna bakacağız. Bu konunun daha kolay anlaşılması için bir kurgu hikâye ile anlatayım:Diyelim ki Tanrı bir nedenle kendi katında takvim ve saati olan bir cihaz yaptı. Daha basit olarak söylersek; zaman olarak bildiğimiz unsur hareket bağlı bir şey.

Zaman Nedir?

e S. Böylece yanındaki saat, dünyadaki saat ile eş zamanlı çalışmaya başladı. Zira kütle çekimi zamanı yavaşlatır. İşte enerjinin hareket için kullandığı bu hız aralıklarına zaman diyoruz. Sistemde her nesne kendi zamanını kendi içinde barındırıyor. Bu durum birçok deneyle de kanıtlanmıştır. Yine diyelim ki, bir süre sonra bir nedenle evrendeki hareketi durdurmaya karar verdi. O anda tüm evren ve dünyada durmuş olan her şey kaldığı yerden harekete geçti. Uzayın dış çizgisi yoktur dedik. Muller’in söylediği şey, uzay ve zaman biri birinden ayrı iki şey değil, birleşik özelliklerdir. Çünkü kuantum alanları uzay oluştururken, bir şeyin içine girip kendine yer açmaya, sığmaya çalışmıyor. Ve tüm olgular, kendine özgü mesafelerde hareket ederek oluşur. Evrenin çalışan sisteminin temeli böyledir. O kendi salınım, titreşim yaparak uzay dediğimiz kapsadığı alanını, kendi oluşturuyor. Son olarak zaman ile ilgili bir başka özellik var. gibi mesafe ve hareket süresi için de kullanılan bir unsurdur. InstagramXFacebookLinkedlnBu makalede öne sürülen fikir ve yaklaşımlar tamamıyla yazarlarının özgün düşünceleridir ve Onedio'nun editöryal politikasını yansıtmayabilir. Tabii bu yanlış bir değerlendirme olur. Dolayısıyla başlangıçta ortaya henüz sayacak bir şey çıkmamışken, bir nesne yokken, böyle bir sayısal sistemin kendinde içkin var olması veya tasarlanması da çok düşündürücüdür. Bilindiği gibi zamana dördüncü boyut deniyor. Böylece dünyanın her yeriyle anında görüşebiliyoruz. Bu durum defalarca kanıtlanmıştır. Zaman, diğer boyutların hepsine içkin olarak var. Dolayısıyla içinde bir şey olmadan uzay oluşamaz. Ayrıca başlangıçta bizim istatistiksel matematik dediğimiz sistem devrede. Daha basit olarak söylersek; zaman olarak bildiğimiz unsur hareket bağlı bir şey. Bu mesafeleri frekans dediğimiz titreşimler oluşturuyor. Yani ortada uzay yoktur. Ancak arada şu fark vardır, şişirilmemiş balon içi boş olsa da hala nesnedir ama içi boş uzayın nesnesi yok demektir. Bu da sinyallerin çıkış ve gideceği cihazların konumlarında kilometrelerce sapmaya sebep olur demektir. g. Fizik yasaları evrende doğrusal akıp giden bir zaman yaratılmadığını söylüyor. 140. Eğer evrendeki zaman olaylardan bağımsız, kendiliğinden akıp geçen bir yapıda olsaydı, o zaman dünyadaki saat de, Tanrı’nın saatiyle aynı 100 yıl sonrasını göstermesi gerekirdi. Kısaca uçmakta iken donan kuş, tam düşerken donan taş, dalgalanan deniz hareket eden insanlar vs. Bu yüzden NASA gönderilen uydulardaki saatlerin hızları yerdeki saatlerin hızına göre ayarlanmış, senkronize edilmiş olarak göndermiştir. Her neyse, hepsine gelecek bölümde devam edeceğim. İşte akıp geçen bir zaman olmadığı için hareket durunca zaman da durdu. Şimdi bu konuyu mümkün olduğu kadar anlaşılır bir şekilde açıklamaya çalışayım: Öncelikle, uzay bir boşluk değil, bir nesnedir. Özetlersek zamanı Einstein’in görelilik kuramından itibaren sabit bir şekilde akıp gitmediğini, kütle çekimi ve hıza göre değişken olduğunu biliyoruz. Uzay ve zamanda yaşamıyoruz, uzay-zamanda yaşıyoruz. İyi de var olan her şey gibi, biz de doğup bir süre sonra yaşlanıyor ve ölüyoruz. Ayrıca zaman, gündelik yaşamda da bir saatlik yol on dakikalık iş vs. Evrendeki zamanın durumu budur. Peki aradan geçen bu aylar yıllar nedir? Kendiliğinden geçen bir zaman yoksa, bizim bu deneyimlediğimiz süre nedir?Bu bölüme kadar hep evrenin bigbang öncesi durumlarındaki birçok bilinmezler veya cevapsız soruları işledim ve yasaların nasıl var olup da bu evreni oluşturabildiğine dikkat çektim. Konuyu özetlersek; evrende, bağımsız sabit bir hızda akıp giden zaman diye bir mevhum yok. Bu sistem, gönderilen sinyalin yerini bulması için uydu ve yerdeki saatin eş zamanlı olması zorunludur, yoksa kullanılamaz. Enerjinin harcanması ise süreç gerektirir. Ve her şey kendine özgü belli bir hız aralığında enerjiyi harcayabilir. “Büyük patlama “öncesinde” ne uzay vardı ne de zaman' Richard A. Konuya ödüllü fizik profesörü Richard Muller’den alıntıyla başlayalım. Tabi, hareket etmek demek, enerji harcamak demektir. Önündeki cihaza baktı takvim 20 Şubat 2024 saat on ikiyi gösteriyordu ve düğmeye bastı. Yani olaylar, enerjilerini, an, an dediğimiz kesikli aralıklarla değişim gösteriyor. Cep telefonları GPS (Global Positioning System) görelilik teorisinin zaman denklemlerini kullanarak çalışır. Yani zaman verilerek ölçülebiliyor. Şimdi bu durumda dünyadaki zaman neyi gösterir? Cevap gayet basit: Dünyadaki takvim ve saat donduğu andan yani 20 Şubat 2024 saat on ikiden itibaren tekrar başlayacaktır. Dolayısıyla önce uzay-zaman konusunu işleyelim sonra matematiğe devam edeceğiz. Ancak bu boyut diğer boyutlardan ayrı olarak var olan bir boyut değildir. tamamı atomlarına kadar donmuş her şey o anda çalışmaya başladılar. O da bilime göre tüm evrende kesikli hareket eder. Buna bir benzetme yaparsak; şişirilmemiş boş balonla, şişirilmiş içi dolu balonun durumuna benzetilebilir. Zira dağ, taş, demir, çelik var olan her nesne atomlardan oluşur ve tüm atomlar, kuantumlardan oluşan yapısı gereği durmaksızın hareket halindedir. Konuya iyi derecede aşina olmayanlar için burada da çok sürpriz yapılanmalar var. Zaten titreşim yani frekans, birim saniyedeki titreşim sayısıdır. . İşte bu nedenle önceki bölümde fizik yasaları, amiyane bir tabirle önünde bulduğu enerji dediğimiz hammaddeye bakıp, ortada hiçbir örneği yokken, uzay zaman gibi ilginç bir mekanizmayı ön görmesi veya tasarlaması müthiş bir sonuçtur dedim. Hareket yoksa zaman da yoktur uzay da yoktur. Zamanın bu gerçekliğini, hepinizin kullandığı cep telefonları üzerinden bir örnek vererek anlatayım. Yani telefon görüşmesi olamazdı. “Uzay ve zaman, görelilikle birbirine bağlanır. Şimdi artık doğa yasalarının eş deyişle fizik yasalarının bigbang anı ve hemen sonrası durumuna bakacağız. Muller Şimdi, Zamanın fiziği S. gibi milyonlarca, milyarlarca yıl sabit duran hareket etmeyen nesneler var ama zaman durmuyor diyebilirsiniz. Önceki bölümün sonunda fizik yasalarının neler yaptığına geçmeden önce başlangıçta ki uzay zamanın özellikle zaman konusunun çok karmaşık ve şaşırtıcı bir oluşum olduğunu belirtmiştim. Eğer uydu ile dünyadaki saatlerde bu zaman farkı ayarlanmasaydı ne olurdu? O zaman yanı başınızda oturan arkadaşınıza telefon ettiğinizde bile gönderdiğiniz sinyal, arkadaşınızın telefonu on santim ötede olmasına rağmen onu asla bulamaz ve kontak kuramazdı. O anda tüm evrende hareket dondu, fizik yapı tamamen durdu. Burada doğal olarak aklınıza şu gelebilir; dağlar, taşlar kayalar vs. Bir süre sonra Tanrı geri geldi ve takvime baktı, takvim 2124 gösteriyordu yani aradan 100 yıl geçmişti. Uzatmayalım, Tanrı evreni yeniden harekete geçirmek için düğmeye bastı. Bu durumda, hangi ölçekte olursa olsun, uzay denilen hacim ya da alan, aynı zamanda başı ve sonu arasında bir mesafeye sahiptir. Zira yukarıda da belirtiğim gibi en, boy, derinlik dediğimiz boyutlar başıyla sonu arasında kendi ölçeklerinde mesafelere sahipler. Biz bu içinde enerji olan alanların kapsadığı dış sınırlarına hacim ya da uzay diyoruz. Öyle düz bir akış şeklinde değil tıpkı bir film şeridi şeklinde kare kare devam eder. Yani kendi oluşturdukları mesafeyi katederek yine kendi oluşturdukları zamanı da kullanmış oluyorlar. Nokta dahil, Planck uzunluğu kapsamında olan tüm nesneler yapılarında mesafe barındır. Evrendeki tüm uzay, enerjiden oluşmuş kuantum alanlardır. Bu yüzden dünyadaki saatler yaklaşık yirmi kilometre yukarıdaki uydulardaki saatlerden günde 38 milisaniye daha geri kalır. Dolayısıyla kuantum dünyasında hareket durmaz, durursa, zaman da durur. Yani uzay olarak görülen şeyin içi boş değildir, çok seyreltikte de olsa enerji bulunan alanlardır. Bu konunun daha kolay anlaşılması için bir kurgu hikâye ile anlatayım:Diyelim ki Tanrı bir nedenle kendi katında takvim ve saati olan bir cihaz yaptı. Sonra bu cihazı dünyadaki takvim ve saate göre ayarladı. 140Prof. ” Richard Muller a. Biliyorsunuz istatistik, nicelik yani sayılacak nesneler, doneler gerektiren bir matematik alanıdır.