Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

Peki, bu 90’lı yıllar gerçekten tatlı bir rüya mıydı yoksa bitmek bilmeyen bir kâbus mu? 90’lı yıllar benim çocukluğum. RANTA KURBAN GİDENLER“Ben Eskiden çok Ünlüydüm” adlı oyun ne çok şeyi hatırlattı bize. . ” En yakın arkadaşları Esra ve Feyza için bir anda “öteki” oluvermişti Mavi. . BAŞARILI BİR METİNTek kişilik oyunlar bizi ilk başta biraz korkutuyor. Ne diyor Mavi oyunda. . Sınavı hiç bitmeyen aydınlık insanların, gericilerden neler çektiğini mesela. ZOR YILLARYıl 12 Mart 1995 günü akşam saatlerinde İstanbul’da Alevi vatandaşların çoğunlukta yaşadığı Gazi Mahallesi’ndeki dört kahvehane ve bir pastane aynı anda kimliği belirsiz kişilerce bir taksiden otomatik silahlarla açılan ateşle taranmış. . . . Oyunda Mavi’yi Ezgi Hüyükpınar Erarslan canlandırıyor. Sonra “Tetris”, “Alf”, “Süper Baba”, “Çarkıfelek”, “İkinci Bahar”, “Cartel” ve diğerleri. “Korku, dehşet bulaşıcı bir hastalık gibiydi aslında. Ben ortaokula gidiyordum ama dün gibi hatırlıyorum bu vahşeti. Oyunun kahramanı Mavi. Erarslan’ın başarılı oyunculuğu. . Her iyi ve kötü zamanları dün gibi hatırladığım çocukluğuma gitmek ne iyi geldi. Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor. . Hoş, aslında bugün de çok açık bir havada değiliz ya. Bu hikâye hepimizin hikâyesi, Mavi anlatıyor sahneden, kaçırmayın!",Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor",. ” Ülkemin aydınlık insanları ve yüreği karanlık insanları. . Bu ülkenin aydınlık insanları ve bu ülkenin yüreği karanlık insanları. Bir anda insanların ayrıştırıldığı o sisli günler geliyor gözümüzün önüne. . . Oyunda Mavi de o günleri anlatıyor, gözleri yaşlı. Günümüzde başlayan oyunda idealist bir oyuncunun yaşamına tanıklık ediyoruz. Dut ve kiraz ağaçlarını, bahçeli evleri. Ve şu cümle, yüreğime yüreğime vuruyor: “Arkadaşlarım ‘Alevilerin elinden yemek yenmez’ dedi, biz pismişiz, yemin ederim anne ben söylemedim Alevi olduğumuzu. . . . Ranta kurban gittiler tabii ki hepsi. Ve ölenler, yaralananlar. . Bu önyargıdan kurtulmamız için böyle oyunlara ihtiyacımız var. . . . . Çok başarılı bir metin ve dikkat çeken bir oyunculuk seyrettik. Duygu geçişleri, beden hakimiyeti ve güzel sesiyle belleklerimize kazındı Ezgi H. . . . . . Yaklaşık 85 dakika ve tek perde. Geçmiş ile bugüne yolculuk yapan Mavi’nin öyküsü aslında hepimizin hikâyesi.

Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

Ben ortaokula gidiyordum ama dün gibi hatırlıyorum bu vahşeti. “Korku, dehşet bulaşıcı bir hastalık gibiydi aslında. ” Ülkemin aydınlık insanları ve yüreği karanlık insanları. BAŞARILI BİR METİNTek kişilik oyunlar bizi ilk başta biraz korkutuyor. . . Ne diyor Mavi oyunda. . Bir anda insanların ayrıştırıldığı o sisli günler geliyor gözümüzün önüne. . Oyunda Mavi de o günleri anlatıyor, gözleri yaşlı. Peki, bu 90’lı yıllar gerçekten tatlı bir rüya mıydı yoksa bitmek bilmeyen bir kâbus mu? 90’lı yıllar benim çocukluğum. . . Oyunun kahramanı Mavi. . . Sonra “Tetris”, “Alf”, “Süper Baba”, “Çarkıfelek”, “İkinci Bahar”, “Cartel” ve diğerleri. Dut ve kiraz ağaçlarını, bahçeli evleri. Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor. ” En yakın arkadaşları Esra ve Feyza için bir anda “öteki” oluvermişti Mavi. . RANTA KURBAN GİDENLER“Ben Eskiden çok Ünlüydüm” adlı oyun ne çok şeyi hatırlattı bize. . . Çok başarılı bir metin ve dikkat çeken bir oyunculuk seyrettik. Bu ülkenin aydınlık insanları ve bu ülkenin yüreği karanlık insanları. . . Oyunda Mavi’yi Ezgi Hüyükpınar Erarslan canlandırıyor. Ve şu cümle, yüreğime yüreğime vuruyor: “Arkadaşlarım ‘Alevilerin elinden yemek yenmez’ dedi, biz pismişiz, yemin ederim anne ben söylemedim Alevi olduğumuzu. Yaklaşık 85 dakika ve tek perde. ZOR YILLARYıl 12 Mart 1995 günü akşam saatlerinde İstanbul’da Alevi vatandaşların çoğunlukta yaşadığı Gazi Mahallesi’ndeki dört kahvehane ve bir pastane aynı anda kimliği belirsiz kişilerce bir taksiden otomatik silahlarla açılan ateşle taranmış. . Günümüzde başlayan oyunda idealist bir oyuncunun yaşamına tanıklık ediyoruz. . . . . Bu önyargıdan kurtulmamız için böyle oyunlara ihtiyacımız var. . Ranta kurban gittiler tabii ki hepsi. . Sınavı hiç bitmeyen aydınlık insanların, gericilerden neler çektiğini mesela. Duygu geçişleri, beden hakimiyeti ve güzel sesiyle belleklerimize kazındı Ezgi H. Hoş, aslında bugün de çok açık bir havada değiliz ya. Her iyi ve kötü zamanları dün gibi hatırladığım çocukluğuma gitmek ne iyi geldi. Bu hikâye hepimizin hikâyesi, Mavi anlatıyor sahneden, kaçırmayın!",Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor",. Geçmiş ile bugüne yolculuk yapan Mavi’nin öyküsü aslında hepimizin hikâyesi. Erarslan’ın başarılı oyunculuğu. Ve ölenler, yaralananlar. . . . .