Ali Sirmen: Kader mi?

Şimdiye kadar konuştuklarımızın hepsi boşa gittiğine göre bari konuşmayalım ve canımız sıkılmasın. Bunlardan biri öneriyi reddediyor. Bayburt’tan çıkıp Ziganaları tırmanarak başlayan yolculuğumuz ilginç geçiyor. Aldım yanıma, başladı söylenmeye. Gerçekten de üzerinde ciddiyetle durulması gereken bir olayla karşı karşıyayız. ”Artık deprem konuşulmasından sıkıldım. ",. Programa katılan Haldun Solmaztürk bu kararın son derece yadırgatıcı olduğunu söylüyor. Kafam iyice bozuk. Hüzünleniyorum. İleride bir muz kabuğu görüyor. ***Gerçekten de kararı anlamak mümkün değildir. Onların bu davranışını yadırgayan dört arkadaşı daha tartışmaya katılıyorlar. . Hepsi boş laf. Yine televizyonda programları izlerken son günlerin en önde gelen tartışma konularından biri: Tarikatlar, cemaatler gözlerini milli eğitime, okullara dikmişler. Yürek parçalayıcı ve insanın 21. Geçen gün Samsun’a gidiyoruz. Tarikat ve cemaatler TSK’nin başında bir kader midir, değil midir hep beraber göreceğiz. Şoför anlatmaya başlıyor: “Teğmenim benim bir sınıf arkadaşım var. Bu gibi durumlarda hep isyanla karışık olan şunu soruyorum: “Bu kadar hamakat, bu kadar vurdumduymazlık, bu kadar gaddarlık, bu kadar hak tanımazlık, bu kadar sevgisizlik kader mi?”***Kaç yıl oluyor, Bayburt’ta yedek subay askerliğimi yapıyorum. Tartışmaya başlıyorlar. Bir şey olmaz evelallah!Hem de kaza dediğin nedir ki? Kaza kader. Otobüsten bileti aldık. Ve deprem hamakatın çaresizliği içindeki adam için değiştirilemez bir kader olarak kalıyor. Üçü resim takmak istemeyen, dördü de bunların o davranışına karşı çıkan olmak üzere yedi kişi hakkındaki karar şöyle oluyor: Yedi teğmenin de aynı suçtan TSK’den ihracına karar veriliyor. Geçenlerde yaşadığımız bir olayı emekli Tuğgeneral Haldun Solmaztürk bir programda anlattı. Tabii şoförün kulağını büküyorlar: “Aman dikkat et, geçenlerde Tahsin’in başına geleni unutma! İki de çocuk bıraktı arkasında. ”Şoför bıçkın. Ve hemen yapıştırıyor: “Eyvah şimdi düşeceğim. Sordum:-Şimdi söyle ulan, kaza kader mi değil mi?Ama söyle Allah aşkına teğmenim, kaza kader mi değil mi?”Hadi söyle bakalım şimdi!. Bu yine de dayatıyor, kaza kader değildir diye. Tahsin’i de daha yeni kaybetmişiz. Devlet de bunları isteyenlere peşkeş çekmeye hazır. Benim de yine böyle bir Temel fıkram var: Temel yolda yürürken bir yandan da gazetesine bakıyor. Bir emir geldi İstanbul’a gideceğim. Olacağı varsa olur. Kimse bir çıkar yolu gösteremiyor. yüzyılda varabildiği zekâ, merhamet, diğerkâmlık, dürüstlük, sevgi ve anlayış düzeyi hakkında hem hüzünlendirecek hem de utanılacak duygularla başbaşa kalıyorum. Sohbet ediyoruz. Sayıları üçe çıkıyor. İnatçı, dediğim dedik. Dayadım tabancayı kafasına. Çektim arabayı sağa. Kimse bir umar tavsiye edemiyor. Tuzla’da piyade okulunda bir törene gitmek için dışarı çıkmaya hazırlanan genç asteğmenlere Atatürk resmini yakalarına takmaları söyleniyor. Sonunda resmi takmak istemeyen bu üç kişiyle onların bu davranışını kınayan dört arkadaşı arasındaki tartışma soruşturma konusu oluyor. Ona iki kişi daha katılıyor. Sevgili,5-6 Şubat gecelerini televizyonun başında Hatay, Malatya depreminin birinci yıldönümü görüntülerini izleyerek geçirdim. Haldun Solmaztürk olayın pek sıradan olmadığını söyledi. Hangimiz hayatta böyle bir durumla karşılaşmadık? Şoför ulusal tepki koyuyor ortaya. Çünkü Atatürk resmini takmayı reddedenlerle bu hareketi kınayanlar aynı yaptırıma uğruyorlar. Beni yedek teğmen olduğum için olsa gerek şoförün yanındaki mahalle aldılar. .

Ali Sirmen: Kader mi?

. Bu yine de dayatıyor, kaza kader değildir diye. Programa katılan Haldun Solmaztürk bu kararın son derece yadırgatıcı olduğunu söylüyor. Sohbet ediyoruz. ”Şoför bıçkın. Kimse bir umar tavsiye edemiyor. Sevgili,5-6 Şubat gecelerini televizyonun başında Hatay, Malatya depreminin birinci yıldönümü görüntülerini izleyerek geçirdim. Şimdiye kadar konuştuklarımızın hepsi boşa gittiğine göre bari konuşmayalım ve canımız sıkılmasın. İnatçı, dediğim dedik. Bunlardan biri öneriyi reddediyor. Geçen gün Samsun’a gidiyoruz. Hangimiz hayatta böyle bir durumla karşılaşmadık? Şoför ulusal tepki koyuyor ortaya. Bir emir geldi İstanbul’a gideceğim. Olacağı varsa olur. ",. Beni yedek teğmen olduğum için olsa gerek şoförün yanındaki mahalle aldılar. Kafam iyice bozuk. Aldım yanıma, başladı söylenmeye. Haldun Solmaztürk olayın pek sıradan olmadığını söyledi. . Çünkü Atatürk resmini takmayı reddedenlerle bu hareketi kınayanlar aynı yaptırıma uğruyorlar. İleride bir muz kabuğu görüyor. Bu gibi durumlarda hep isyanla karışık olan şunu soruyorum: “Bu kadar hamakat, bu kadar vurdumduymazlık, bu kadar gaddarlık, bu kadar hak tanımazlık, bu kadar sevgisizlik kader mi?”***Kaç yıl oluyor, Bayburt’ta yedek subay askerliğimi yapıyorum. Ona iki kişi daha katılıyor. ”Artık deprem konuşulmasından sıkıldım. Sayıları üçe çıkıyor. Tartışmaya başlıyorlar. Tabii şoförün kulağını büküyorlar: “Aman dikkat et, geçenlerde Tahsin’in başına geleni unutma! İki de çocuk bıraktı arkasında. Ve hemen yapıştırıyor: “Eyvah şimdi düşeceğim. ***Gerçekten de kararı anlamak mümkün değildir. Tuzla’da piyade okulunda bir törene gitmek için dışarı çıkmaya hazırlanan genç asteğmenlere Atatürk resmini yakalarına takmaları söyleniyor. Bayburt’tan çıkıp Ziganaları tırmanarak başlayan yolculuğumuz ilginç geçiyor. Çektim arabayı sağa. Benim de yine böyle bir Temel fıkram var: Temel yolda yürürken bir yandan da gazetesine bakıyor. Dayadım tabancayı kafasına. Şoför anlatmaya başlıyor: “Teğmenim benim bir sınıf arkadaşım var. Üçü resim takmak istemeyen, dördü de bunların o davranışına karşı çıkan olmak üzere yedi kişi hakkındaki karar şöyle oluyor: Yedi teğmenin de aynı suçtan TSK’den ihracına karar veriliyor. Hepsi boş laf. Yine televizyonda programları izlerken son günlerin en önde gelen tartışma konularından biri: Tarikatlar, cemaatler gözlerini milli eğitime, okullara dikmişler. yüzyılda varabildiği zekâ, merhamet, diğerkâmlık, dürüstlük, sevgi ve anlayış düzeyi hakkında hem hüzünlendirecek hem de utanılacak duygularla başbaşa kalıyorum. Bir şey olmaz evelallah!Hem de kaza dediğin nedir ki? Kaza kader. Tahsin’i de daha yeni kaybetmişiz. Kimse bir çıkar yolu gösteremiyor. Sordum:-Şimdi söyle ulan, kaza kader mi değil mi?Ama söyle Allah aşkına teğmenim, kaza kader mi değil mi?”Hadi söyle bakalım şimdi!. Ve deprem hamakatın çaresizliği içindeki adam için değiştirilemez bir kader olarak kalıyor. Yürek parçalayıcı ve insanın 21. Otobüsten bileti aldık. Onların bu davranışını yadırgayan dört arkadaşı daha tartışmaya katılıyorlar. Sonunda resmi takmak istemeyen bu üç kişiyle onların bu davranışını kınayan dört arkadaşı arasındaki tartışma soruşturma konusu oluyor. Devlet de bunları isteyenlere peşkeş çekmeye hazır. Tarikat ve cemaatler TSK’nin başında bir kader midir, değil midir hep beraber göreceğiz. Geçenlerde yaşadığımız bir olayı emekli Tuğgeneral Haldun Solmaztürk bir programda anlattı. Hüzünleniyorum. Gerçekten de üzerinde ciddiyetle durulması gereken bir olayla karşı karşıyayız.